robakwkaloszu: Zapach lata

Dziś czuję jesień wszystkimi zmysłami. Czuć ją w chłodzie na balkonie. Widać w deszczu, który pada i pada.. Słychać w śpiewie wiatru w rozszczelnionych oknach i w wyciu wiatru w kominie. Dawniej szum wiatru w kominie przerażał mnie, bo oznacza, że na dworze znowu strasznie wieje. Dziś złąpałąm się na tym, że z radością powitałam powrót jesiennych dźwięków. I nawet ten deszcz za oknem jest przyjemny. Może dlatego, że nie musimy z Francikiem wychodzić na tę pluchę :D. A może dlatego, że od czasu, gdy zostałąm mamą zmieniło się moje nastawienie do świata. Mniej rzeczy mnie przeraża, stałam się bardziej pewna siebie i mniej wrażliwa na krytykę. Inaczej patrzę na świat...

Dobrze, że przyszła już jesień. Letnie upały wykańczały w tym roku nie tylko mnie, ale i młodego. Mało mieliśmy z tego lata. Ani owoców sobie nie pojadłam (drobopestkowce uczulają młodego), ani nie skorzystaliśmy z piasku, wody i słońca. Dobrze, że chociaż kwiaty na balkonie swoim zapachem pzypominały o lecie. Mój wakacyjny ogród na balkonie: fuksje, dzwonki, nasturcje, maciejka, słonecznik i lawenda. I by w te jesienne dni zachować choć trochę zapachu lata, dziś woreczki zapachowe z lawendą. Mojej balkonowej trochę za mło, nawet na jeden woreczek, ale uchowałą się jeszcze lawenda prowansalska... Zamknięcie oczu i głęboki wdech... i cudowne pola lawendy. Jak młody trochę podrośnie koniecznie musimy znowu pojechać do Prowansji...